Op de World Power Battery Conference 2022 zei Zeng Yuqun, voorzitter van CATL (300750) (SZ300750, aandelenkoers 532 yuan, marktwaarde 1,3 biljoen yuan), dat batterijen anders zijn dan olie.De olie is na gebruik verdwenen en de meeste materialen in de batterij zijn allemaal recyclebaar.“Neem onze Bangpu als voorbeeld: het terugwinningspercentage van nikkel, kobalt en mangaan heeft 99,3% bereikt, en het terugwinningspercentage van lithium heeft ook meer dan 90% bereikt.”
Deze verklaring is echter in twijfel getrokken door mensen die verband houden met “Lithium King” Tianqi Lithium Industry (002466) (SZ002466, aandelenkoers 116,85 yuan, marktwaarde 191,8 miljard yuan).Volgens Southern Finance zei een persoon van de afdeling investeringsbeheer van Tianqi Lithium Industry dat lithiumrecycling in lithiumbatterijen theoretisch mogelijk is, maar grootschalige recycling en hergebruik niet kan worden bereikt in commerciële toepassingen.
Als het niet veel zin heeft om “het recyclingpercentage te bespreken naast het recyclingvolume”, kan de huidige recycling van hulpbronnen door middel van batterijrecycling dan voldoen aan de marktvraag naar lithiumbronnen?
Batterijrecycling: vol idealen, mager van de realiteit
Yu Qingjiao, voorzitter van het Battery Committee of 100 en secretaris-generaal van de Zhongguancun (000931) New Battery Technology Innovation Alliance, zei op 23 juli in een WeChat-interview met een verslaggever van “Daily Economic News” dat het huidige aanbod van lithium nog steeds is afhankelijk van buitenlandse lithiumbronnen vanwege de omvang van de batterijrecycling.Relatief klein.
“Het theoretische recyclingvolume van gebruikte lithium-ionbatterijen in China in 2021 is maar liefst 591.000 ton, waarvan het theoretische recyclingvolume van gebruikte energiebatterijen 294.000 ton bedraagt, het theoretische recyclingvolume van 3C en kleine gebruikte lithium-ionbatterijen bedraagt 242.000 ton, en het theoretische recyclingvolume van andere gerelateerde afvalstoffen bedraagt 55.000 ton.Maar dit is alleen in theorie.Door factoren zoals slechte recyclingkanalen zal het daadwerkelijke recyclingvolume zelfs buiten beschouwing worden gelaten”, aldus Yu Qingjiao.
Mo Ke, hoofdanalist van True Lithium Research, vertelde verslaggevers in een telefonisch interview ook dat Tianqi Lithium gelijk heeft als hij zegt dat “het niet commercieel is gerealiseerd”, omdat de grootste moeilijkheid nu is hoe de batterijen moeten worden gerecycled.“Op dit moment, als je over de kwalificaties beschikt, is het een recyclingbedrijf voor lithiumbatterijen, en de hoeveelheid gebruikte batterijen die het daadwerkelijk kan recyclen bedraagt ongeveer 10% tot 20% van de gehele markt.”
Lin Shi, plaatsvervangend secretaris-generaal van het Intelligent Network Professional Committee van de China Communications Industry Association, vertelde verslaggevers in een WeChat-interview: “We moeten aandacht besteden aan wat Zeng Yuqun zei: ‘Tegen 2035 kunnen we materialen van oude batterijen recyclen tot voldoen aan de behoeften van een groot aantal mensen.Onderdeel van de marktvraag: het is pas 2022, wie weet wat er over 13 jaar zal gebeuren?”
Lin Shi is van mening dat als het over ruim tien jaar op grote schaal kan worden gecommercialiseerd, lithiummaterialen in ieder geval in de nabije toekomst nog steeds erg nerveus zullen zijn.“Verre wateren kunnen de dorst niet lessen.”
“In feite zien we nu allemaal dat nieuwe energievoertuigen zich snel ontwikkelen, dat de batterijvoorraad erg krap is en dat er ook een tekort aan grondstoffen is.Ik denk dat de huidige batterijrecyclingindustrie zich nog in de verbeeldingsfase bevindt.Ik ben nog steeds optimistisch over de beursgenoteerde bedrijven van lithiummaterialen in de tweede helft van het jaar.Dit aspect van de industrie De situatie van materialen met een tekort aan lithium is moeilijk te veranderen”, zei Lin Shi.
Het is duidelijk dat de recyclingindustrie voor elektrische batterijen zich nog in de beginfase van ontwikkeling bevindt.Het is moeilijk om de leemte in het aanbod van lithiumbronnen op te vullen door middel van recycling van grondstoffen.Is dit dus mogelijk in de toekomst?
Yu Qingjiao gelooft dat batterijrecyclingkanalen in de toekomst een van de belangrijkste kanalen zullen worden voor de aanvoer van nikkel, kobalt, lithium en andere hulpbronnen.Er wordt conservatief geschat dat het na 2030 mogelijk is dat 50% van de bovengenoemde hulpbronnen uit recycling zal komen.
Pijnpunt 1 van de sector: Slecht geld verdrijft goed geld
Hoewel ‘het ideaal vol is’, is het proces om het ideaal te verwezenlijken erg moeilijk.Bedrijven die energiebatterijen recyclen, worden nog steeds geconfronteerd met de gênante situatie dat “het reguliere leger kleine werkplaatsen niet kan verslaan.”
Mo Ke zei: “In feite kunnen de meeste batterijen nu worden ingezameld, maar de meeste worden afgevoerd door kleine werkplaatsen zonder kwalificaties.”
Waarom doet zich dit fenomeen voor van ‘slecht geld dat goed geld verdrijft’?Mo Ke zei dat nadat een consument een auto heeft gekocht, het eigendom van de batterij toebehoort aan de consument en niet aan de voertuigfabrikant, dus degene met de hoogste prijs zal de neiging hebben om hem te krijgen.
Kleine werkplaatsen kunnen vaak hogere prijzen bieden.Een insider uit de sector die ooit als leidinggevende werkte bij een toonaangevend binnenlands bedrijf voor batterijrecycling, vertelde de verslaggever van Daily Economic News aan de telefoon dat het hoge bod was omdat de kleine werkplaats niet een aantal ondersteunende faciliteiten had gebouwd in overeenstemming met de vereisten van de regelgeving, zoals als milieubeschermingsbehandeling, rioolwaterzuivering en andere apparatuur.
“Als deze industrie zich gezond wil ontwikkelen, moet ze overeenkomstige investeringen doen.Bij het recyclen van lithium zal er bijvoorbeeld zeker sprake zijn van riolering, afvalwater en afvalgas, en moeten er voorzieningen voor milieubescherming worden gebouwd.”De bovengenoemde insiders uit de industrie zeiden dat de investeringen in voorzieningen voor milieubescherming erg groot zijn.Ja, het kan gemakkelijk meer dan een miljard yuan kosten.
De insider uit de industrie zei dat de kosten voor het recyclen van één ton lithium enkele duizenden kunnen bedragen, die afkomstig zijn van milieubeschermingsfaciliteiten.Het is voor veel kleine werkplaatsen onmogelijk om erin te investeren, zodat ze in vergelijking hoger kunnen bieden, maar in feite is het niet bevorderlijk voor de ontwikkeling van de industrie.
Pijnpunt 2 in de sector: torenhoge prijs voor afgedankte batterijen
Bovendien worden bedrijven voor de recycling van energiebatterijen, door de hoge prijzen voor upstream-grondstoffen, ook geconfronteerd met het dilemma van “torenhoge prijzen voor afgedankte batterijen” die de recyclingkosten opdrijven.
Mo Ke zei: “De stijging van de prijzen op het gebied van upstream-bronnen zal ervoor zorgen dat de vraagzijde zich meer op recycling gaat richten.Eind vorig jaar en begin dit jaar was er een periode dat gebruikte batterijen duurder waren dan nieuwe batterijen.Dit is de reden."
Mo Ke zei dat wanneer stroomafwaartse vraagpartijen contracten ondertekenen met recyclingbedrijven, zij het eens zullen worden over het aanbod van grondstoffen.In het verleden keek de vraagzijde vaak blind voor de vraag of de overeenkomst ook daadwerkelijk werd nagekomen, en bekommerde zij zich niet veel om de hoeveelheid gerecycleerde grondstoffen.Wanneer de prijzen van grondstoffen echter te veel stijgen, zullen ze, om de kosten te verlagen, recyclingbedrijven nodig hebben. Strikt nakomen van het contract dwingt recyclingbedrijven om gebruikte batterijen in te kopen en de prijs van gebruikte batterijen te verhogen.
Yu Qingjiao zei dat de prijsontwikkeling van gebruikte lithiumbatterijen, elektrodeplaten, zwart poeder van batterijen, enz. Meestal fluctueert met de prijs van batterijmaterialen.Vroeger, als gevolg van de torenhoge prijzen van batterijmaterialen en de superpositie van speculatief gedrag zoals “hamsteren” en “hype”, zijn de recyclingprijzen van gebruikte energiebatterijen ook aanzienlijk gestegen.Nu de prijzen van materialen zoals lithiumcarbonaat zich onlangs hebben gestabiliseerd, zijn de prijsschommelingen bij de recycling van gebruikte energiebatterijen milder geworden.
Hoe moeten we omgaan met de bovengenoemde problemen van “slecht geld verdrijft goed geld” en “torenhoge prijzen voor gebruikte batterijen” en hoe bevorderen we de gezonde ontwikkeling van de batterijrecyclingindustrie?
Mo Ke is van mening: “Afvalbatterijen zijn stedelijke mijnen.Voor recyclingbedrijven kopen zij feitelijk ‘mijnen’.Wat ze moeten doen is manieren vinden om hun eigen aanvoer van 'mijnen' veilig te stellen.Natuurlijk is de prijs voor het stabiliseren van de ‘mijnen’ ook een van de belangrijkste overwegingen, en de oplossing is het opzetten van eigen recyclingkanalen.”
Yu Qingjiao deed drie suggesties: “Eerst: voer planning op het hoogste niveau uit op nationaal niveau, versterk tegelijkertijd het ondersteuningsbeleid en het regelgevingsbeleid en standaardiseer de batterijrecyclingindustrie;ten tweede, het verbeteren van de recycling van batterijen, het transport, de opslag en andere normen, en het innoveren van technologie en bedrijfsmodellen, het verbeteren van het recyclingpercentage van relevante materialen en het vergroten van de winstgevendheid van bedrijven;ten derde, houd het formalisme strikt in de gaten, bevorder stap voor stap de implementatie van relevante demonstratieprojecten en pas je aan de lokale omstandigheden aan, en pas op voor het blindelings lanceren van lokale, gelaagde gebruiksprojecten.”
Posttijd: 23 december 2023